Zondagmiddag om 1 uur moesten we bij het Trefpunt zijn. (Bijna) alles stond al klaar, en nu stonden alleen de laatste dingen nog op het programma. Emmertjes vullen met confetti, wat stoelen weghalen om ze ergens anders weer neer te zetten, laatste dingen checken.. Om half 2 stonden er al mensen op de stoep. Er was een fout geslopen in de tijd, maar we gingen toch écht pas om 3 uur beginnen. Vanaf 2 uur was er wel van alles te zien en te doen. Carla’s koor ding alvast zingen. Ik heb nog een tijd met een oud – dirigent staan praten. Ook de bewoners waren erg vroeg vandaag.
Om kwart voor 3 heb ik nog even ‘gepreekt’ Niet door de microfoon schreeuwen, niet huilen, niet lopen over het podium (want anders kun je vallen over alle snoeren) Iedereen had er zin aan! (en heeft zich aan de afspraken gehouden..)
Om 3 uur zat iedereen klaar en begon het feest met “De Radetzkymars”
De beren liepen hun rondje bij ‘ik zag twee beren’ De dames liepen een rondje “onder moeders paraplu” en er was veel confetti bij ‘2 emmertjes water halen’ (wat beter 1 emmertje confetti halen kon heten)
Het kinderkoor en de band samen speelde de kinderliedjesmedley, wat ook erg goed ging!
De jubilarissen werden gehuldigd door Carla, die stiekem zelf ook jubilaris was. De mensen die 40 jaar bij de band zaten kregen een medaille en een bos bloemen. Voor Carla hadden we een mooie trommel gemaakt met foto en al onze namen erop.
Na het huldigen klonk “lang zullen ze leven”
Toen waren de kinderen alleen aan de beurt. Na hun 2 liedjes was het tijd voor de pauze!
Tijdens de pauze was er nog even stress. 2 bewoners waren niet meer te vinden. Ze waren niet tussen het publiek, en ook niet in de kleedkamer… 2 man werd er op uit gestuurd om ze te zoeken. Ik ging even naar het podium.. en daar zaten ze. *zucht* Snel van het podium afgejaagd (het doek zat gelukkig dicht) en zo kon Vermist weer worden afgebeld.
Na de pauze openden we samen met Cathalijne op Trompet: “de postkoets”
Ook zongen de “Vrienden van het Levenslied” 2 nummers over Amsterdam.
Ook het Voetballied (auld lang syne) en de Aambeeldpolka kwamen voorbij. Tijdens 1 van deze nummers (geen idee meer welke) ging het pedaal van de drummer kapot, die ook acuut opstond en stopte met drummen. Carla schoot hem te hulp, en ik had van haar de stokken aangepakt om het ritme aan te geven. Gelukkig kon het drumstel weer gemaakt!
Daarna waren de koren samen aan de beurt. Bij ‘af en toe gaan pa en moe” klapte het publiek enthousiast mee, en bij het opzetten van de Smurfenmutsen voor het Smurfenlied moest iedereen wel lachen.
We speelden en zongen met zijn allen “het kleine café aan de haven”
Hierna werd iedereen bedankt, werden er bloemen uitgedeeld en was er applaus.. veel applaus
De finale bestond uit O, when the saints.
En helaas was het toen allemaal alweer afgelopen..
De receptie na afloop was erg gezellig. Van 1 bepaald bedrijf kregen we de pauken (onze wens) gesponsord! Super bedankt! Met een aantal mensen heb ik nog even bij kunnen praten, anderen heb ik helaas helemaal niet gezien.
maar: gelukkig hebben we de DVD nog!
Over een week of 8 is ‘ie klaar
De DVD van de voorbereidingen hebben wíj zaterdag in de pauze al gezien.. en hij was heel erg gaaf!!!
(bestellen kan nog hoor.. even mailen..)
mooi om op terug te kijken dus !
Lueke foto’s, en wauw, wat een charmante foto van mij zeg.
ik had helemaal niet meegekregen dat Lev zijn pedaal er weer afging?!?! grappig om dit zo te lezen, er is me vast veel meer ontgaan.
gr klaris