Plons!

Al tijden heb ik rugklachten, en nu ging het gebeuren: zwemmen.
De fysio had het al eens laten vallen, maar nu moest ik écht.
Een dorp verder is een buitenbad. Dat is er al zolang ik me kan heugen, en het is ook tijden met sluiting bedreigd.

Vroeger kreeg ik daar zwemles. En ik kan je vertellen….. zeker in het begin was dat een klein drama.
Ik durfde niet met mijn hoofd onder water, ik durfde niet te drijven, ik durfde eigenlijk niks.
Echtpaar v D zwaaiden de scepter daar in het zwembad.
Meneer van D. met zijn grote passen, harde stem en die énge haak. Mevrouw van D. met haar harde snerkstem. We waren allemaal (stiekem) toch wel een beetje bang van hen. Ontzag.
Tijdens het vrij zwemmen zat Meneer van D. bovenop de toren door de microfoon te roepen en klierende jongelui toe te spreken. En soms was er wat tuig in het zwembad. Bepaald volk van een bepaalde camping.

Maar terug naar het zwemlesdrama. In mijn herinnering regende het áltijd, was het áltijd koud, en mocht bij Godsgratie de warme douche aan. Maar dan moest het wel écht héél koud zijn.
Er waren ook nog wat andere zwemdocenten, maar in het diepe bad kreeg ik toch les Mevrouw van D. Bibber.
Die haak kwam tevoorschijn. Of ‘ie ooit gebruikt is weet ik eigenlijk niet.
De harde stemmen schalden door het bad.
Ik deed er 2 seizoenen over om mijn A-diploma te halen. Ik kan het me niet herinneren, maar het schijnt zo te zijn. Ik was er klaar mee, en mijn moeder ook. Elke keer heen en weer rijden….

Maar… na 2 zomerseizoenen ploeteren had ik mijn A-diploma. Regelmatig ging ik zwemmen met mijn moeder. Mijn vader kan niet zwemmen, en ging vroeger ook niet mee, nu gaat hij vaak wel mee het water in als we ergens zijn.
Geen van de broers en zussen van mijn vader zijn van die zwemmers.

In groep 8 kreeg ik nog de kans om mijn B-diploma te halen. En dat deed ik, samen met nog een klasgenootje.

Ik ging zwemmen in het Braassemermeer hier vlakbij, en ik ging zeilles geven. Ik sloeg wel eens om met een boot, en tsja, dan moet je ook zwemmen (als je het goed doet niet, maar ik viel altijd alsnog van de rand van mijn boot….)
Nu heb ik ook een duikbrevet, dus bang voor water ben ik zéker niet meer.

Nu ben ik dus (op aandringen van de fysio) gaan zwemmen. ’s morgens sta ik gelijk met Gijs op, en rond half 8 vertrek ik naar het zwembad. Ik probeer zéker 2 keer per week te gaan. Ik was te laat voor een abonnement, dus heb een 7-badenkaart. Best duur trouwens, 4 euro voor een uurtje banen zwemmen. Een abonnement heb je er na 13 keer al uit. Volgend jaar dus!

Meneer en Mevrouw van D. zwemmen ook. Meneer van D. is nog niks veranderd. Zijn stem klinkt nog hetzelfde. Er zijn 4 banen in het zwembad, Meneer van D. zwemt in één, en de rest in de andere drie banen. Laatst klonk het “zeg, we gaan niet lopen duwen (spreek uit: dauwen) he, want ik zit hier bijna in de goot” en “waar kom jij vandaan” (spreek uit: vedaan)
En toen ik ruzie had met de warme douche (die nu altijd aan is) “even (spreek uit: effu) lekker onder de koude (kouwe) douche”.
Ik moet er nu wel om lachen.
En Mevrouw van D. herinnerde zich mij nog. Dat ik het lessen een drama vond “maar dat ik zo goed kon zwemmen”.
Mijn moeder vertelde dat ze dat toen ook tegen haar zeiden. Dus het klopt!

Al het geklep tussen alle dames in het zwembad is ook vermakelijk. De hele buurt (lees: het hele dorp) wordt doorgeschoffeld.

Mijn rug gaat nog niet beter, maar het zwemmen bevalt me prima! Volgend jaar een abonnement!