Vandaag (zondag) zijn we voor het eerst mee geweest met een georganiseerde wandeling van de Nederlandse Labradorvereniging.
We weren tussen half 11 en half 12 verwacht bij een restaurant in Wijchen. Daar kregen we koffie of thee met iets lekkers.
Bij de inschrijving kreeg Benco een plakbandje om zijn staart. Zo kon iedereen herkennen welke honden bij de groep hoorden.
Om half 12 vertrokken we met 50 labradors naar gebied Berendonck daar vlakbij. De eerste kilometer moesten de honden nog aan de lijn.
Het eerste stuk liepen we langs de weg, maar daarna gingen we door ‘het land’.
Aangekomen bij Berendonck moesten de honden nog even wachten, maar daarna mochten ze los!
Ze speerden met z’n allen gelijk naar het water, en renden in de rondte.
Nadat de honden een beetje uitgeraasd waren begon de wandeling.
Over het algemeen ging het best goed tussen de honden.
De honden mochten geen halsband om hebben, omdat ze daaraan konden blijven hangen. Een sjaaltje ter herkenning mocht wel.
Wij vonden een sjaaltje net zo eng als een halsband, dus mocht Benco helemaal ‘bloot’.
We maakten ons wel wat zorgen want: zullen we Benco herkennen?
Hij had het in het begin zó druk met spelen, en in die kluwen honden konden we hem soms niet vinden.
Maar als hij dichterbij kwam herkenden we hem zéker wel. En hij luisterde ook naar zijn naam 😉
Als een hond een beetje dommig keek als we Benco riepen dan was hij het gewoon niet!
Halverwege kregen we iets te drinken en een lekkere stroopwafel. Ook stond er een tunnel waar de honden door konden.
Er was zelfs een meisje van een jaar of 10 die dacht dat de hond ook wel eens stroopwafel mocht. Haar moeder zei dat het niet mocht. En dat ze wíst dat de hond niks mocht hebben, maar ‘dat mama het ook wel eens niet zag’….
De terugweg was voor Benco wat minder leuk. Er waren steeds honden die op hem gingen rijden. De eigenaars werd gelukkig gevraagd de hond aan te lijnen, maar ook als ze daarna weer losgelaten werden zochten ze Benco weer op. Zelfs nadat we een speciaal middeltje op zijn rug hadden gespoten bleef er 1 hond steeds terug komen. Het middeltje zorgt ervoor dat honden minder aantrekkelijk wordt om op te rijden. Helaas werkte dat niet 🙁
Het is erg vervelend om de honden steeds van Benco af te ‘sleuren’. En voor Benco was het ook niet leuk! Hij bijt niet van zich af helaas.
Uiteindelijk bleef 1 van de 2 honden gelukkig aan de lijn.
Benco heeft wel héérlijk gespeeld met de andere honden!
Er waren tijdens de wandeling ook baasjes die hun hond kwijt waren, maar gelukkig bleek hij ergens anders in de groep te lopen! Rond half 3 waren we weer bij het beginpunt en werden de honden weer aangelijnd. Onderweg terug liep er voor ons een meisje met een zwarte labrador. Ze trok aan de riem, en die schoot van zijn kop af. Meisje liep gewoon door. Ik greep de hond bij zijn nekvel en dacht “kijken hoelang ze doorloopt zonder hond…” Maar voor me riep iemand dat de riem los was. Ze keek ervan op 😉
Weer terug bij het restaurant kregen we een lekkere lunch met soep en broodjes met zalm, rosbief, paté en andere lekkere dingen.
Om 5 uur waren we weer thuis. Alledrie een beetje moe 😉
Hieronder drie foto’s. Een foto met zwarte, blonde én een met bruine labradors!
Klik op de foto voor een grotere versie!
Wij hebben ons príma vermaakt, en gaan vast nog een keertje mee!
Meer foto’s kun je hier vinden
Wat gaaf dat ze zoiets organiren. Wel minder dat dat middeltje niet hielp, maar verder was het wel een geslaagde dag of niet!!?!
XxX
Ohhhh wat ziet dat er leuk uit!
Was het niet een enorme chaos met als die hondjes los?
Hai
Leuk zo’n wandeling. Maar persoonlijk zou ik de groep een beetje te groot vinden. Met een kleinere groep lijkt me leuker eerlijk gezegd. Haha dus was toch wel lastig soms om Benco te vinden en te herkennen af en toe? Ja, dat leek mij ook al.
leuk verslag heb je ervan gemaakt. Ik kon de onderste foto’s niet aanklikken om groter te bekijken trouwens.
Fijne dag meid
Wat leuk zo’n wandeling met allemaal Labradors. Wel een grote groep joh. Gelukkig werden jullie in kleinere groepjes ingedeeld, anders heb je helemaal geen overzicht meer hè. Kan me voorstellen dat het lastig was om Benco te herkennen zonder halsband. Grappig die tape om Benco’s staart. Bleef dat wel goed zitten in het water. Vervelend dat gerij van andere honden… Jammer dat Benco dan niet van zich ‘afbijt’ hè. Onze hond was ook altijd zo’n goedzak.
Je kijkt vast terug op een mooie dag 😀
Een fijne maandag!
liefs Insoon
Leuk zulke wandelingen! En grappig dat Benco een plakband om zijn staart kreeg..heb ik nog nooit meegemaakt! kreeg je het er wel makkelijk af? Jee zeg…die baas van het losgelopen hond had dus helemaal niet in de gaten dat haar hond weg was…hahahaha! Waar zij dan met haar gedachten zat…??? Wij hebben ook weleens meegedaan met zulke wandelingen van cockers…erg leuk…en Boris waren we ook weleens “kwijt”, maar hij ons niet hij hield ons namelijk wel steeds in de gaten, grappig he?
Fijne avond hoor!
HUH ? Ik dacht dat Benco een mannetje was ?? Springt een mannetje ook op een mannetje dan ?? Kan mij voorstellen dat dat voor Benco niet leuk is. En voor jullie ook niet;-) Heb trouwens in een kreukel gelegen om zijn staart.
Zeker een blauwe staart ’s avonds ?? haha
Tjee wat lijkt dat ding strak te zitten !
Groetjes, Lieke
Ik denk dat ik ook bang zou zijn of ik hem nog zou herkennen maar hij kent jullie hahah .. ziet er wel heel leuk uit hoor, zo’n roedel hondel.
Fijne avond, Elise