Er zijn een aantal mensen die ik mis. De papa van Gijs, die ik helaas nooit heb mogen leren kennen. Verder mis ik mijn opa en oma die hier in het dorp woonden. Ik vind het jammer dat ik Gijs niet aan hen heb kunnen voorstellen.
En een gemis in mijn leven is een kindje van Gijs en mij.
Zoals ik eigenlijk jou altijd missen wou
Waar ik van die meesterlijke zinnen
Over schrijven zou
Nu mis ik jou
Nu mis ik jou
Zoals ik eigenlijk jou altijd missen wou
Waar ik mineur melodieen over componeren zou
Nu mis ik jou
Mis ik jou, Acda en de Munnik
Mooi geschreven meid! En wie weet…over een tijdje?? Laat je dromen nooit los hoor!
Hee meis, ja er zijn altijd wel mensen he die je mist, ik blijf mijn moeder zo missen, vooral als ik andere hoor over gezellig winkelen met hun moeder of samen koffie drinken : (
Maar tis zo en ik kan er niks aan veranderen, helaas.
Enne, niet opgeven je droom hoor .. je weet nooit !
Liefs van mij
Elise
Ik las de titel en moest al slikken. Ach lieverd, ik hoop zo dat die ene wens in vervulling mag gaan.
Iedere keer als ik op jouw blog een reactie wil plaatsen dan ontploft mijn computer zo ongeveer. Geen idee waar dat aan ligt, heb het elders niet. Soms lukt reageren ook helemaal niet en dan geef ik de moed maar op. Weet jij waar het aan zou kunnen liggen?