Al weken, zo niet maanden waren wij, mijn moeder, Gijs en ik, dus bezig met het uitwerken van het plan. Mijn vader ontvoeren en ‘m dan meenemen voor een weekendje weg. Texel was snel gekozen, want daar had hij het de vorige keer erg naar zijn zin gehad. Huisje geboekt, plannen gesmeed, taart besteld. Maar toen kwamen de twijfels. Zou ‘ie het wel leuk vinden? Eenieder die mijn vader kent weet dat hij graag werkt ‘put is je leven’ en graag thuis is. Het leek allemaal best goed te gaan. Tot hij iets zag op een bankafschrift. OEI. goed opletten dus. Er werd een reserve – insulinepomp besteld voor mijn moeder. Zij heeft diabetes en gebruikt daarvoor een insulinepomp. Normaal kun je binnen 3 uur een nieuwe krijgen als dat nodig is, maar dat is niet mogelijk op een eiland. Dus moest er een reservepomp mee. Zal je net zien dat die bezorgd wordt op een dag dat mijn vader vrij is. Mijn moeder legde uit dat het wel een foutje zou zijn en dat ze hem terug zou sturen….
We hadden alledrie toch het vermoeden dat mijn vader niks in de gaten had.
Vrijdagmorgen togen we dus met dakkoffer (en spanbanden) een hoop spullen en 2 dozen gebak naar Schiphol. Daar aangekomen regelden we snel iets met een toevallig voorbij komende collega om het terrein op te mogen. Hierna liepen we binnen in de hal waar mijn vader ‘ergens’ zou ‘moeten’ zijn. Er werd nauwelijks gereageerd door de mensen daar, alsof het heel normaal is dat je met 3 vreemde mensen, een hond en taart binnen stapt. Na even gekeken te hebben vroeg ik toch maar naar mijn vader. Die kwam inmiddels al verbaasd aanlopen. Wij met taart mee naar ‘het vrijmakershok’ en daar zaten zijn collegae al klaar. Want die wisten wél dat we zouden komen. Er werd taart gegeten en gekletst. Mijn moeder zei “het is wel de bedoeling dat je straks meegaat?” HUH? met wie? Met ons! Met lichte tegenzin ‘ik MOET mee’ ging hij zich uiteindelijk verkleden en stapte bij ons in de auto. Maar wel nadat hij zijn collegae verzekerd had van het feit dat hij zondag weer kwam werken, en dat ze dan keihard aan het werk moesten, want HIJ was jarig. en het gebak had je nu al gehad. Collega vroeg nog even terloops of hij zijn zuidwester wel bij zich had en we vertrokken.
In de buurt van Den Helder vroeg ik mijn vader of hij een idee had. Nee. Pas op de boot van Texel viel het kwartje, en vroeg hij ook maar even wanneer we dan weer naar huis zouden gaan. Maandag? En wie moet er zondag werken dan? Dat is allemaal geregeld?
In het restaurantje waar we gingen lunchen kwamen er ‘wat apen uit de mouw’ en legden we wat dingen uit en vroeg hij ook hoe sommige dingen nou zaten. Het huisje waar we even later naar toe gingen was versierd en er stond gebak in de koelkast! Jarig dus!
We wandelden naar het strand (volgens de bordjes 1 km, in het echt bijna 2) en we haalden frietjes als avondeten. We maakten nog een wandeling over het park en gingen lekker slapen!
Zaterdagmorgen gingen we op pad. Allereerst naar de Vuurtoren in het noorden van het eiland. We wandelden eerst op het grote strand daar, en daarna beklommen we de vuurtoren. Het was erg nevelig dus we konden helaas niet zo ver kijken. Het aantal treden viel wel mee, het leken er meer!
We lunchten met een pannenkoek en daarna reden we naar Vogelbush Eureka waar een roofvogelshow zou zijn. Het was erg gaaf, en we kregen allemaal een of meerdere keren een roofvogel op ons arm. Mijn vader ook nog een prachtige witte uil!! Benco sliep ondertussen lekker in de auto.
’s Avonds zijn we uit eten geweest op het park en hebben we nog een tijdje sterren staan kijken. We zagen een aantal vallende sterren en een planeet (lang leve Google Skymaps!)
Zondagmorgen ging ik vroeg op pad. Ik wíst dat er een verrassing zou komen voor mijn vader, en dan wilde ik weer in het huisje zijn. Zal je nét zien dat mijn vader op zaterdagavond vroeg of hij mee mocht naar het strand… Ja hoor… eeeh… Om 7 uur vertrokken we dus naar het strand, en om kwart over 8 waren we weer terug. Helaas kreek ik 5 minuten daarvoor een SMS van Gijs dat de verrassing er al was.. Geeft niet 😉 Mijn vader kreeg een gewéldig ontbijt bezorgd van zijn zus!
We hebben er héérlijk van gegeten met zijn vieren (het was voor vier personen) en we hebben er ook ’s middags nog van geluncht!
Na het heerlijke ontbijt vertrokken we naar de Slufter waar we gewandeld hebben. De Slufter is zo mooi, en aan het einde van de Slufter kom je op het strand. Hier heeft Benco heerlijk gerend en gespeeld. Het weer was ook mooi!
Na de lunch reden we naar Ecomare om zeehondjes te gaan kijken. Benco kon ondertussen weer lekker even bijslapen in zijn bench.
’s Avonds hebben we gegourmet in het huisje en lekker gepraat over van-alles-en-nogwat.
Zondagavond vroeg mijn vader of we maandagmorgen vroeg weer naar het strand gingen… goed 😀
Maandagmorgen weer op tijd opstaan om lekker te gaan wandelen op het strand. Gijs en mijn moeder pakten ondertussen alvast wat spullen in, en na het ontbijt hebben we alle spullen ingepakt en reden we weer naar huis. We stopten onderweg nog even in de haven van Oudeschild om even te gaan kijken. Met de boot van half 12 gingen we weer terug ‘naar de wal’.
Het was een erg geslaagd weekend, en dat vond mijn vader zéker ook 😉
Hai
Wat een ontzettend gezellig weekend is het geworden!
Leuke foto’s allemaal. Lekker wandelen, gourmetten en een fijn ontbijt! Heerlijk!
Wat is het verrassingsweekend voor je vader geslaagd!!! Helemaal te gek! Een heerlijk weekend hebben jullie gehad, een weekend om door een ringetje te halen!
Weer een herinnering erbij om te koesteren meid!
Nou geweldig zeg. En ook zo’n leuk verslag!
Wat leuk dat je vader totaal niks in de gaten had. Het klinkt als een super gezellig weekend op Texel. Leuke foto’s heb je gemaakt en grappig die foto van jou met de vuurtoren ‘op je hand’ 😉 En voor de rest hebben jullie ook heerlijke dagen gehad. De Slufter is inderdaad een mooi gebied om rond te lopen. Mijn ouders gaan volgende week vrijdag weer een week naar Texel, De Cocksdorp.
Geniet van je weekend!
liefs Insoon
Wat een topweekend, en ik kan het beamen: Texel is erg leuk !
Begrijp dat je vader eerst niet stond te springen, tja die arme man moest natuurlijk even helemaal omschakelen.
Wat een verrassing joh !
En nou nog een mooi fotoboek maken, denk ik zo ?? 😉
Groetjes, Lieke