Afgelopen vrijdag, op onze trouwdag, had ik het plan opgevat om stroopwafels te gaan bakken. De ‘pan’ had ik voor een tientje gescoord bij de brandschadewinkel in Eindhoven.
Vroeger bij mijn oma deden ze af en toe stroopwafels bakken, en daar moest ik laatst aan denken.
Ik googelde een recept , deed de boodschappen en op vrijdag was het zover.
Eerst het deeg maken en dat moest een poosje rijzen. Ondertussen kon ik mooi lunchen. Ik was ’s morgens in het buitenbad gaan zwemmen, en had daarna wat gerommeld in huis.
Na drie kwartier was het rijzen ‘klaar’ en kon ik deegballetjes maken. Ik moest nog even proberen wat de goede grootte nou was.
Hierna ‘maakte’ ik de stroop, met extra boter en suiker erin. Toen ik dat mengsel rook dacht ik gelijk aan ‘vroeger’. Een lekker luchtje was het!
Het stroopwafelijzer kon mooi opwarmen, en daarna kon het gekledder beginnen.
Het was wat uitproberen, maar uiteindelijk kwam ik erachter hoe het bakken het handigste ging. * Eén voor één een balletje in het ijzer. (twee tegelijk past ook, niet handig)
* De wafels niet te dun maken, anders gaat doorsnijden erg lastig
* Een goed scherp mes om door te snijden
* Een theedoek op de wafel, want die is héét, en heet doorsnijden gaat het beste.
* En als er eentje stuk gaat, jammer dan, stroopwafelkruimels zijn ook lekker!
Nadat alle wafels gebakken waren was de keuken toch wel een beetje een plakboel geworden. Niet zo erg als dat ik gedacht of verwacht had, maar met die warme stroop mors je snel iets.
Het was best een aardige stapel geworden. Láng niet alle wafels wonnen de schoonheidsprijs, maar met je ogen dicht eten kan ook.
En: ze zijn érg lekker. Gijs zei eerst “dat ze er raar uitzagen” en daar gelijk achteraan dat ze wél érg lekker waren!
Ik vond het erg leuk om te doen, en ga zeker wat vaker stroopwafels bakken. In de winter, als ik geen 38 weken zwanger ben 😉
ze zijn erg lekker,geen zorgen over de vorm die eet je toch op.
Dat ziet er lekker uit.