De tweede B is Breastfeeding: Borstvoeden. Daar waar mogelijk geef je je kindje borstvoeding voor langere tijd.
Tijdens de zwangerschap wist ik dat ik graag borstvoeding wilde geven. Ik heb een cursus gevolgd via de thuiszorgorganisatie. Mijn moeder was mee, Gijs zag dat niet zo zitten, tussen die buiken.
Het was een gezellige en leerzame ochtend voor mijn moeder en mij.
Wel leek het me erg ingewikkeld, borstvoeding geven. Er waren cursussen voor en dikke boeken over geschreven. Nou, dan moest het wel ingewikkeld zijn.
Toen Emma geboren was, kwam ze al snel bij mij drinken. Ik vond het een bijzondere ervaring. Het duurde een tijdje voor ik er handigheid in had. Dat aanleggen, welke kant eerst, hoe vaak en wanneer.
Op een flinke kloof na (auw!) en overleg met de huisarts, een lactactiekundige en de kraamverzorgster ging het helemaal goed.
Het gemakkelijkste van borstvoeding vond ik wel dat er geen maximum was. Het maakt niet uit hoe vaak en hoe veel, kindjes mogen drinken.
Soms hadden we een regeldag. Vraag en aanbod werden dan op elkaar afgestemd, en Emma kwam vaker bij me drinken. Soms wel ieder uur. Gelukkig was Gijs er dan. Ik zat op de bank met Emma en hij zorgde voor mijn natje en droogje. Ook ’s nachts haalde hij Emma altijd uit haar bedje en gaf haar aan mij.
Emma heeft 6 maanden alleen borstvoeding gehad. Pas daarna zijn begonnen met fruit, groente en ander vast voedsel dmv de Rapley Methode.
Dit was een bewuste keuze. Mensen riepen na een maand of 4 al ‘dat ze aan wat anders toe was.’ weet dat kindje veel, dat er nog meer is dan alleen melk?
Tot die tijd had ze nog voldoende aan de borstvoeding alleen. Ze kreeg alle benodigde stoffen binnen en het riscio op allergieën werd verkleind.
Met 6 maanden kon ze goed rechtop zitten en zelf eten naar haar mond brengen.
Dat ‘Rapley’ vonden wij fantastisch. Ze at wat ze wilde, probeerde wat ze lekker vond. Het enige wat we wel eens gepureerd hebben gegeven was peer en mango. Omdat ze die niet zo goed vast kon pakken.
Nu Emma (bijna) 2 is geef ik nog steeds borstvoeding.
Voor het naar bed gaan, ’s nachts en soms overdag als ze erg moe is, of erom vraagt.
De norm van de WHO is ook 2 jaar borstvoeding.
Ik vind het erg fijn dat ik dit met en voor Emma kan doen. Ze doet het er goed op.
Sinds kort noemt ze het ‘dinken’ maar al langer gaf ze goed aan wanneer ze wilde drinken, door naar mijn borsten te wijzen.
Op wat kloofjes en pijn in het begin na gaat de borstvoeding ‘vanzelf’ Emma drinkt nu alleen nog maar thuis bij mij.
Ik hoop dat we door kunnen gaan tot ze zelf aangeeft dat ze er klaar mee is. Of eigenlijk: tot ze er niet meer om vraagt.
We zullen het zien…
Een flesje gekolfde melk van Papa (13 weken oud)
Wat ontzettend fijn dat het met de borstvoeding gelijk zo ging allemaal!
Dit is eigenlijk de enige B die bij ons finaal mislukt is, maargoed, Luuk heeft wel 3 weken borstvoeding gekregen en iets is beter dan niets denk ik dan maar 🙂
Hier de eerste keer helemaal mislukt en de tweede keer, door een helse zwangerschap niet eens meer aan begonnen.