Gisteren was het zover! Mijn eerste 10K. Ik vond het enorm spannend van tevoren. De verste afstand die ik van tevoren had gelopen was 8.3 En die ging niet vanzelf.
Maar ik ging! Gelukkig niet alleen.
Deze loop is hier vlakbij, ik wist precies waar we naartoe gingen. Langs de Drecht. En dat is op de fiets al best een lang stuk 😉
Met inschrijven stond ik naast Bob de Jong, die voor de 10 Engelse mijl ging.
Er waren veel bekenden. Dorspgenoten, oud klasgenoten, mensen die ik alleen van gezicht ken.
0-4 km
Na de start liepen we rustig weg. We startten helemaal achteraan, we haalden 1 meneer in.
Het dorp uit, en dan langs de Drecht. Er bleken afstandsbordjes te staan. De 1 misten we. De 2 zag ik. R. zag de 3. En toen kwam het bordje 10/16. Dus ik dacht: nog 6! En ruim een halve kilometer later stond er een bordje 4/10. Argh 😉
5-7 km
Bij het keerpunt kregen we stukjes mandarijn. Lekker.
Nog een bekende die me aanmoedigde!
Na een kilometer of 7 werden we ingehaald door de eerste loper van de 10 Engelse mijl. (die finishte rond de 58 minuten!)
En een tijdje later kwam ook Bob de Jong voorbij!
7-9 km
Het aller – aller – allerzwaarste stuk was tussen de 7 en 9 km. Toen waren we aan het einde van de Drecht (er kwam werkelijk geen eind aan hoorde ik een andere loper zeggen) Onder de N207 door, door het zand ploegen vanwege de werkzaamheden.
9 – finish
Op de hoek stond een aantal mensen dat ik kende én iedereen aanmoedigden. Dat was tof!
Op een gegeven moment stond er – 500 meter – op de weg. Yeah!
Het laatste stukje probeerde ik nog wat te versnellen, wat niet zo heel gemakkelijk ging.
Kort voor de finish stonden mijn ouders en mijn tante. Zo gaaf om hen te zien! Even verderop stond Gijs met de kinderen.
He-le-maal kapot kwam ik over de finish. Ik vergat even mijn horloge uit te zetten. Eerst bijkomen.
Maar wat was het gaaf. Even rustig uitgewandeld. Zeer tevreden over mijn tijd. Ik had gerekend op 1:15 Sneller gelopen dan ik had verwacht, in een strak tempo.
Tevreden. Maar wel laatste vrouw (36e van 36…. Dat heb je met een kleiner evenement)
Na de finish
Onderweg heb ik écht wel gedacht: NOOIT meer. Dit was de laatste. GEK ben ik dat ik nog verder wil.
Maarja. Ik ben dit avontuur ingegaan. Het was (stiekem wel) heel tof. Dit was mijn eerste 10.
Alleen had ik het niet gered!
De volgende loop die ik ga lopen is de 20 van Alphen. Ook daar loop ik 10 km. in Alphen ben ik een beetje bekend, maar ik weet (nog) niet waar de route precies heen gaat.
Ik heb Emma beloofd dat ik daar ook met haar loop, eerst 1K met haar en dan smiddags mijn eigen 10K.
Emma wilde nu ook wel lopen, maar ik wist van tevoren dat ik genoeg aan mijn eigen afstand zou hebben.
Petje af!