Walk of Wisdom 7 of 8

Afgelopen vrijdag en zaterdag stonden de laatste twee etappes van de Walk of Wisdom op de agenda. Al een tijd geleden gepland. Gelukkig was het mooi weer 😉 We regelden treinkaartjes via Vakantieveilingen (2×2 enkeltjes voor 48 euro.) Om half 12 kwamen we aan in Wijchen. Daarvandaan was het een eindje lopen maar al snel zaten we weer op de “originele” route.

Het was heerlijk weer en al snel gingen de jassen uit en hadden we spijt dat we geen korte broek aan hadden. De route was mooi, Eerst door bossen, en later meer door dorpjes.

Na de lunch kwamen we al snel op de Dijk. Eerst een aantal lange wegen. Onderweg kwamen we nog wat pelgrims tegen. Op een gegeven moment liepen we met z’n 7en op een rij. Erg bijzonder!

Een mooie berm met bloemen vlakbij Afferden.

De Dijk was lang. Een stuk opnieuw geasfalteerd. Hier begon de vermoeidheid wel toe te slaan. We hadden er al zeker 20 km opzitten en hadden nog wel wat te gaan. In Winssen deden we een paar boodschappen en rond 6 uur kwamen we bij het Bed en Breakfast aan. Deze is een aanrader! Binnen 2 km van de route, heerlijke bedden, we konden mee – eten en het eten was heerlijk. Rond 21uur douchen en daarna lekker lezen (en vanzelf in slaap sukkelen.) De volgende ochtend werd ons ontbijt geserveerd om half 9. Op de kamer, heerlijk! Om half 10 vertrokken we weer voor onze laatste etappe. We voelden de 28km van gisteren wel in onze benen, pffff. De brug over de Waal waar we al zeker een halve dag tegenaan keken. En nu waren we er ein-de-lijk onderdoor! Het struinpad langs de Waal was prachtig maar ook best zwaar in al het zand en ongelijk terrein. (wat maken die boten een kabáál! was me nooit eerder opgevallen.) En toen ginger iets mis. De situatie was anders dan in ons boekje stond, we gingen rechtdoor tot we niet meer verder konden. Liepen over een heel nieuw aangelegd stuk en kwamen bij een dicht hek….. We moesten toch terug want eroverheen was echt geen optie. Het teruglopen en weer op hetzelfde punt komen kostte een paar kilometer. (inmiddels is het aangepast op de site)

We lunchten in Weurt. Daar haalden we ook ons een – na laatste ringetje. Hierna maakten we ons op voor de laatste kilometers. De sluizen bij Weurt waren ook heel leuk om te zien. Thuis zocht ik hier wat over op. Dat het verval heel groot was hadden we al gezien, maar wikipedia bevestigde dat 😉

De Oversteek bij Nijmegen. Een mooie brug met een heel bijzonder verhaal. Hier gaan iedere avond 48 lantaars aan in het tempo van een langzame mars. Uit respect voor de 48 geallieerde soldaten die bij de oversteek in 1944 de dood vonden. Nederlandse veteranen lopen vrijwel iedere avond ongewapend mee. Lijkt me eens bijzonder om mee te maken!

De laatste loodjes wogen echt het zwaarst. We konden de Stevenskerk al een tijd zien, maar het duurde nog zeker een kilometer of 5 voor we er waren. Maar uiteindelijk kwam het goed! Aan de Waalkade nog even zoeken naar het Labyrinth maar het wees zich wederom vanzelf.
In de Stevenskerk haalden we ons laatste ringetje en een mooie stempel.

In de kerk repeteeerde het koor voor de Vesperdienst. Prachtig! We staken nog een kaarsje aan uit dankbaarheid.
Hierna was het tijd om naar huis te gaan. Met de trein via Utrecht waren we vrij snel thuis, alles zat mee!

 

Een voor en na foto. Geen idee of ik er anders uitzie.
Ik hoopte in de Walk of Wisdom antwoorden te krijgen op bepaalde vragen. De antwoorden kreeg ik niet. Er kwamen wel allerlei vragen bij. Tijdens de dagen wandelen kon ik nadenken, lekker kletsen met mijn moeder. De keren dat we twee dagen achter elkaar liepen werd er elke keer de eerste dag wel wat gehuild. Er was veel om over na te denken. Wijsheid bracht de Walk of Wisdom me niet. Wel een mooie ervaring. Vele kilometers, grenzen verleggen. Ik leerde dat ik prima 15km kan wandelen. 28 is wel een beetje ver.
We waren twee dagen weg maar het leek veel langer. De dagen wandelen brachten me ontspanning. Gezelligheid. Het was een mooi avontuur.
Op naar het volgende avontuur!
Hierna komt nog een blog met de praktische informatie. Hoe wij het deden, waar we sliepen en lunchten ed.