…….Maar het is gelukt!
Biest wellen is (volgens de overlevering) best een spannend klusje. En zo heb ik het ook ervaren. Wel met wat hulplijnen en google hoor!
Ik heb verschillende familieleden om hulp gevraagd, ik kreeg advies van de meneer waar ik de biest haalde en ik heb gegoogeld.
De hoeveelheid in tweeën gedeeld zodat ik niet meteen alles zou verpesten als het mislukte maar dat gebeurde gelukkig niet. Thermometer erbij, goed roeren, tussendoor nog een keer het filmpje kijken en: geduld oefenen!
Ik lust het niet, mijn vader wel! En die heeft het met smaak opgedronken. Met suiker, het beschuitje was teveel.
(ikzelf heb aan de geur al genoeg. brrr!)
En: de geschiedenis herhaalt zich. Als ze vroeger aan mij vroegen of ik een bordje biest wilde zei ik: “nee volgend jaar ga ik het eten.” En wat zei Lieke toen mijn vader het vroeg: “nee de volgende keer!”
Er zijn verschillende theoriën over het eten van biest. Mijn vader kreeg het advies van zijn fysiotherapeut. Mijn vader heeft ook zijn hele leven al biest gegeten, misschien scheelt dat ook nog..
