De stand!

Een aantal mensen hebben vragen gesteld over de auto.
Ik zal proberen wat van die vragen te beantwoorden:
Onze auto is op dit moment nog in Denemarken. Als alles volgens planning verloopt zou hij de 23e bij onze garage aan moeten komen. Zodra hij daar is krijgen we bericht van de garage dat hij er is.
Ze gaan dan kijken wat er precies aan de hand is, wat dat gaat kosten en of de auto dat nog waard is.
En misschien moeten we ‘dus’ een andere auto gaan zoeken. Een van de monteurs heeft wel gezegd dat we alvast maar rond moesten kijken, zodat we er niet helemaal blanco instaan.
Nou zat een andere auto wel in de planning, maar pas voor volgend jaar ofzo.

We hebben in Denemarken veel gedoe gehad met de verzekeringen.
De thuisreis bleek dubbel verzekerd, bij de reisverzekering en de autoverzekering.
Bij de ANWB (waar ik lid van ben) heb ik geen buitenlandhulp afgesloten, dus zij deden niks.
Wel gaven ze het nummer van de Deense Autohjaelp. Die hebben we dus gebeld, en zij hebben ons weggesleept. Naar de dichtsbijzijnde garage werd gezegd. Gelukkig was dat niet de garage in een of ander gehucht, maar de dichtsbijzijnde Opel garage. Dat was wel fijn.
Ook nog wel grappig om te vermelden is dat de sleepauto ook stuk was. Het lampje van de handrem bleef branden, en als hij de auto opnieuw zou starten dan zou het lampje weer uit zijn. Maar hij wist niet of de auto dan nog zou starten…
We zijn aangekomen bij die garage!

Weer in een andere auto belde in de reisverzekering. Die vertelde dat ik voor de thuisreis van de áuto naar de autoverzekering moest bellen. Alarmcentrale was niet nodig vonden we, het gewone nummer kon wel. De volgende dag, want het was nu al na zessen.

Donderdag dus gebeld naar de autoverzekering. Nee, we gaan niet betalen. Want u heeft ons alarmnummer niet gebeld, dat had u moeten doen. Tsja, zei Gijs. Ik wilde WEG daar langs die snelweg met vrouw en hond. Ik heb niet uitgebreid eerst de polisvoorwaarden zitten lezen daar langs de kant voordat ik verzonnen had wie ik belde. Nee, we hadden hun alarmnummer moeten bellen. Zij hadden dan gezorgd dat we zouden worden weggesleept (met de Deense Autohjaelp, dat weer wel) en dan zou ALLES betaald worden.
Nu niet. Nu betaalden ze niks.
Het heeft vele telefoontjes en boze woorden gekost, maar uiteindelijk gingen ze tóch de thuisreis van onze auto betalen. Wat een dráma!

Voordat we een leenauto hadden die mee naar Nederland mocht waren we weer een dag verder. De leenauto van de garage moest ingeleverd, en om 4 uur was er in Heel Denemarken GEEN grote auto die mee mocht naar Nederland. We wilden ook wel een taxi nemen naar huis (ons Rijnsaterwoudse) maar dat mocht niet. Flauw. We zijn weer een beetje boos geworden. Er volgden een aantal telefoontjes met de alarmcentrale in Nederland en de Deense agent daar.
en om 5 uur werden we gebeld dat er een auto voor ons was. Een Toyota Avensis
Goedzo.
Om half 7 waren dan ook eindelijk alle papieren in orde en mochten we deze auto meenemen. héhé.
(er moesten zelfs papieren uit Duitsland komen. Eerst dachten we nog even dat hij Nederland bedoelde, maar nee, het was echt Duitsland. prima hoor!)
Wat ik echt niet kan begrijpen is dat dit soort dingen pas voor je geregeld word als je zelf helemaal pissed-off bent geworden en soms zelfs gedreigd hebt met advocaten enzo.
Waarom wordt dat niet ‘gewoon’ geregeld.
Omdat je steeds al premie betaald aan die mensen.
Voor als er iets gebeurd….

Anyway. Met een dag of wat is de auto hier,
en dan zien we weer verder!

De moraal: zoek eens uit wie je moet bellen als je met pech langs de (buitenlandse) (snel) weg staat.
Het kán een hoop gedoe schelen!