Bloemenveiling – feestje!

Omdat mijn vader lid is van bloemenveiling F.lora Holland kreeg hij een uitnodiging voor het feest ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan.
Hijzelf had geen zin, maar omdat mijn moeder wist dat Marco Borsato zou komen wilde ze er wel heen. En of ik meewilde. Nou, daar heb ik zéker géén spijt van gehad!

We deden er een uur over om van de snelweg naar de bloemenveiling te komen (normaal zo’n 5 minuten) en op het veilingterrein reden we ook helemaal rond. Er stonden allemaal verkeersregelaars die ons de weg wezen, en uiteindelijk kwamen we bij een parkeerplaats. Hiervandaan gingen we nog een stukje met de pendelbus en toen kwamen we aan op het Feestterrein. Karin Bloemen hadden we helaas gemist….

Er waren verschillende zalen. Eentje was de ‘blue lounge’ Hier waren allemaal mapjes met het thema ‘Marakesh’ Er was een silent disco. Je kreeg een koptelefoon op als je dat wilde, en dan hoorde iedereen hetzelfde. En verder was er dus geen kabaal. Ook was er een Marrokaans theehuis.

Ook gingen we samen op de foto op een tropisch eiland…

In een soort ‘gangetje’ stonden van allerhande vermaak. Levende standbeelden, een levend schilderij, een zingend boeket, Een bigbandje, dames die je nagels lakten en diverse eetkraampjes. (van shoarma, roti, fish and chips, ijsjes, hotdogs, pizza, warm buffet, salades, )

De tweede zaal was the purple lounge. Twee knappe dames draaiden daar leuke muziek en deden nog vanalles met slagwerk. We kregen hier breeklicht armbandjes en zongen een liedje voor een ‘greenscreen’ dat we op DVD meekregen (niet geschikt voor publicatie)
Je kon hier ‘stikstofkoken’ Een aardbei, een soort deeg en chocolade in het stikstof. Koud 😉

In de witte zaal stond een warm buffetje en als je met een bepaalde #hashtag twitterde kwam je bericht op het scherm. Zo ook het mijne dus 😉 Hier aten we wat lekkers van het warme buffet dat er stond. De laatste zaal die er was was in het oranje thema. Daar was het drúk met veel bier en pestherrie. Er stond een duo te zingen. Die man was wel aardig maar de vrouw. Pfff Wat een ellende. Ik vroeg me ook af of ze geld kreeg om te zingen of om weer weg te gaan, afschuwelijk! En dan waren er ook nog mensen die met hun mee mochten galmen door de microfoon.. Thomas Berge was hier geweest maar die hebben we niet gezien of gehoord…
Hier was het eten in Nederland thema. Kroketten uit de muur, haring en vis.

Om 10 uur werden de zalen leeg geveegd en gingen we allemaal naar de Witte zaal. Hier zongen de Voices of F.lora Holland. Helaas niet allemaal even zuiver…. Het wachten was natuurlijk op Marco.. En die kwam om 11 uur! Wat een spektakel (en wat een kabaal!) Hij zong ook veel ballads, erg mooi.
Waaronder ‘natuurlijk’ het lied Dochters. Een prachtig lied, maar ik kan er niet zo goed tegen….
Wel was het enorm genieten om dat prachtige nummer zo live te horen zingen!

Tijdens zijn laatste liedje liepen we naar de uitgang, zodat we niet met al die mensen tegelijk bij de garderobe zouden zijn. Met een pendelbus werden we weer bij de auto afgezet!

Het was een goed verzorgde avond met veel leuk vermaak en lekker eten!

Om half 1 waren we weer thuis, en Benco wilde mijn breeklichtje ook wel even om 😉