Op weg naar de Drechtloop over 2 weken moest er wel iets gebeuren. Anders ga ik die 10 km nooit halen.
Vorige week liep ik niet zo ver omdat ik me niet lekker voelde. Keelpijn, moe en een beetje verkouden. Dat is nog niet echt over helaas.
Maar op 1 januari trotseerden we de regen, wind en kou voor een ‘rondje.’ Mijn eerste echte rondje. Hier in de buurt kun je eigenlijk alleen “ene kant heen – andere kant terug” lopen. Het kortste rondje was deze, ruim 8km.
Het was koud en het regende steeds.
Maar we gingen! 
Het ging niet vanzelf, ik ‘leefde’ van hoek – naar – hoek, maar ik liep, zonder te wandelen, ruim 8km. Binnen een uur!
Het eerste stuk tegen wind en tegen de regen in was echt zwaar. Gelukkig waren de laatste 2,5 km wind – mee en ging het best wel redelijk. Ik was mijn ‘dode punt’ voorbij en liep weer redelijk gemakkelijk.
Trots op mezelf. Met veel dank aan mijn loopmaatje 😉
Hoewel ik nog steeds (een beetje) van mening ben dat de Drechtloop voor mij nét iets te vroeg komt….
Je schrijft, het ging niet vanzelf. maar kijk eens wat je tot nu toe allemaal gedaan hebt aan lopen en kijk eens waar je begon. je hebt het toch hartstikke goed gedaan!!! succes met de drechtloop.