Er was prachtig weer voorspeld. Zonnig met windkracht 3. Veel beter dan met de Circuitrun vorig jaar. Toen was het bar en boos las ik overal. Maar nu gelukkig prima weer! Ik zou (voor het eerst dit jaar!) in mijn thshirt gaan lopen.
’s Morgens was het nog fris, (zeg maar; koud!) dus de kidsrun liep ik lekker met een jasje aan. Het was super georganiseerd.
Ik had al gehoord dat het heel leuk was. Maar zó leuk had ik niet verwacht.
Leuke warming up, ruim opgezet en leuk met auto’s voorop (die wij dus niet echt gezien hebben)
Emma deed het super snel, en brak haar persoonlijk record. Ze liep 1 minuut per kilometer sneller dan de vorige keer. Niet gewandeld en alleen maar plezier gehad. Ik denk dat het scheelde dat het niet zo enorm druk was in het startvak.
Een half uurtje later was ik aan de beurt. Het startvak was een stuk voller en het was best fris in mijn thsirt. Maar van net wist ik dat het na de bocht lekker in het zonnetje lopen zou worden. En toen was het heerlijk! Na 500meter stond er een ‘boog’ en vroeg een meisje: “was dit al 1 kilometer?” Helaas 😉
De eerste ‘berg’ op zag ik iemand uitvallen, die zwabberde echt naar de boarding. Hij liep niet alleen en er gingen mensen naar hem toe.
Ik liep achter 2 dames die vertrokken met een pace van 6:50 en dat leek me wel wat. Ik bleef ze de hele tijd in de gaten houden, maar uiteindelijk gingen ze langzamer lopen. Na ruim 2,5 km was er een waterpost en daarna was ik ze kwijt. Ik ben lekker doorgelopen. Steeds een beetje sneller.
Ik heb rustig in het rond gekeken, genoten, gezien en geobserveerd.
Op een gegeven moment was er een splitsing. Nog 1 km te gaan! Met een lus, onder een tunneltje door en een flink steil bergje op.
En daarna was de finish er al! Ik dacht dat er 2 bogen waren en de finish bij de tweede was. Maar dat was dus niet. En ‘dus’ ging ik te laat sprinten. Met mijn arm omhoog over de finish, ik ben benieuwd naar de finishfoto. Blijkbaar zag het er leuk genoeg uit, want mijn naam werd genoemd.
Heerlijk gelopen, lekker genoten. Niet te gek, ik had misschien wat sneller kunnen gaan. Van tevoren was ik nogal ‘bang’ voor alle heuvels en ik had gehoord dat een PR er niet in zou zitten. Dat PR liep ik wel, maar niet ‘ruim’
Na de finish nog een stuk doorlopen voor een mooie medaille en daarna op zoek naar Gijs en de kinderen.
We lunchten aan het strand (dat duurtde láng!! 50 minuten voor we ons eten hadden…) Daarna nog even over het strand. Wat was het een gaaf gezicht om ál die lopers over het strand te zien gaan. Er kwam ook geen einde aan. Meer dan een uur een stroom van lopers het strand op.
Ik vond het een hele gave loop. De sfeer was goed, relaxed. Genoeg ruimte (ondanks dat waren er nóg mensen die over het gras gingen om je in te halen…) Prima voorzieningen. Wat mij betreft voor herhaling vatbaar! Een aanrader!
