Vorig jaar fietste ik met de kinderen naar mijn schoonmoeder. Zo’n 100 km in 3 dagen. Onderweg sliepen we 2 nachtjes in een tent. Emma vond het heel leuk, en die vroeg in de kerstvakantie alweer wanneer we weer naar andere oma zouden gaan fietsen.
Om nog een keer dezelfde tocht te fietsen leuk me (nu) niet zo leuk. Dus op zoek naar wat anders. De Noordzeeroute leek me wel wat, en zo ontstond het idee om naar Texel te fietsen. Met kerst kreeg ik het routeboekje en het puzzelen kon beginnen. Een midweekje Texel werd eerst geboekt. Nu de rest. Ik heb er wat op zitten peinzen, maar uiteindelijk lukte het. In 5 dagen zou ik naar Texel fietsen.
Via google maps zette ik de route uit. Totale afstand, verdelen in be-fietsbare stukken. Zo’n 30 km per dag wilde ik fietsen, soms wat meer, soms wat minder. Vorige keer fietste ik 40-50 km per dag. Dat was te ver en te gek. Dan had ik zelfs nauwelijks tijd om te lunchen of ergens te stoppen.
Vier overnachtingsadressen geregeld, paklijst gemaakt, alles geregeld en verzonnen.
Ik werd lid van Vrienden op de Fiets. Via hen kun je goedkoop overnachten bij Vrienden die een bed aanbieden. Helaas kon ik maar 1 geschikt adres vinden op de route. Anderen waren vol, geen plek voor 4 slapers of buiten de route.
Ik wilde graag een keertje overnachting bij Stayokay. Daar vond ik 2 adressen van op de route.
In de omgeving Beverwijk – Wijk aan Zee kon ik eerst niks vinden naar mijn zin. Uiteindelijk werd hotel Het Hoge Duin. Een mooi hotel met een zeezichtkamer. Een luxe adres tussen de gewone bedjes.
Door het overlijden van mijn opa dacht ik deze keer (wéér…) het allerslechtst voorbereid op vakantie te gaan. Gelukkig bleek dat achteraf mee te vallen.
In een aantal blogs vertel ik over de tocht, de ervaringen en een mogelijk vervolg. Om de dag komt er een nieuw deel online. Op dit moment tot en met deel 9 😉
Ik ben heel benieuwd naar je verhalen onderweg.