De dag dat we mijn opa begraven hebben was het witte donderdag en kwam The Passion op televisie.
Misschien niet zo heel handig om te kijken als je al ‘in verdrietige modus’ bent.
Remco Velthuis zong dit lied van de Dijk. Prachtig. Ik heb enorm gehuild.
In de weken na opa’s overlijden heb ik het lied heel erg vaak geluisterd, soms meerdere keren achter elkaar.
Gewoon. Omdat ik het mooi vind.
Kan ik iets voor je zijn
In je grote gemis
Omdat wie je zo liefhad
Er nu niet meer is?…
Is er iets wat ik doen kan
Wat troost in je verdriet?
Want straks moet je weer verder
Ook al wil je nog niet…
kan ik iets voor je zijn
een soort arm om je heen?
Zodat het iets minder schrijnt
En je niet zo alleen?
