Tsja. En nu. De tocht waar ik lang naar uit heb gekeken is gefietst. We hebben het gedaan, en het was super!
Veel wind, het had iets warmer mogen zijn. Maar op zich prima weer.
Hoewel ik meerdere keren heb gedacht
Moeders, als je nog eens wat weet…..?
Toen we net van de pont af gefietst waren vroeg Emma:
Mama? Is dit Texel?
Ja!
Wow! Dan is het gelukt!
Het was heel gaaf om te doen en om eens mee te maken, met de fiets op de pont.
Maarja. Nu?
Emma kan volgend jaar niet meer achterop de fiets. Eventueel kan Lieke dan achterop en Emma in de fietskar. Maar dan moet ik wel flink veel gewicht meezeulen. Onderweg kwamen we mensen tegen met een zogenaamd Follow me systeem. Een soort aanhangfiets van een eigen kinderfiets. Misschien is dat wat. Maar wel prijzig….
Hier ga ik nog even op studeren!
Maar wat ga ik dan fietsen? De Noordzeeroute de andere kant op, richting Belgiƫ? Dat is ook wel leuk. Naar het buitenland fietsen. Naar Sluis (bij de grens) is het vanaf Noordwijk 169 kilometer.
Ik kwam ook de Zuiderzeeroute tegen. Dat is wel een mooi rondje, maar dat is 400 kilometer.
Kortom: er moet nog even op gestudeerd worden š
Het fietsen met de kinderen vond ik in ieder geval erg gaaf. Het was fijn dat Gijs mee was met de spullen, maar ook wel een beetje jammer dat hij niet meefietste. Want dat was ook wel heel gezellig geweest. Misschien volgend jaar wat kortere afstanden? Van huis naar ?? en terug.
Wat ik onderweg tegen kwam en graag eens zou willen doen is de Walk of Wisdom. Een 136 km lange nieuwe pelgrimsrouteĀ die je in 4 tot 8 dagen wandelt. Hier ga ik ook nog even op studeren. Want zo lang zonder de kinderen lijkt me niks!
Dit was (tot nu toe) de laatste blog over de fietstocht naar Texel. Dank voor het lezen, en mochten er nog vragen zijn, dan wil ik die uiteraard graag beantwoorden!
