Het was alweer een tijd geleden, maar ik won 2 startbewijzen voor een afstand naar keuze bij de Leiden Marathon. Ik koos voor de 10km, en vroeg mijn tante mee. Zij heeft 2 halve marathons gelopen, dus dat moet vast kunnen 😉 En ze wilde mee!
Zaterdag had ik met mijn moeder het startbewijs opgehaald in de Pieterskerk. Leuk om daar eens te zijn. We kochten beiden een flipbelt. Ik om mee hard te lopen (er zit geen zakje in mijn korte broek…) en zij voor haar insulinepomp. Nog even door de stad, lekker lunchen en fruit mee van de markt. (Parkeergarage Lammermarkt. Gouden tip wat mij betreft. Net nieuw!)
We besloten met de trein te gaan, want parkeren in Leiden op zo’n drukke dag leek ons nogal een uitdaging…. We bleken allemaal in dezelfde trein te zitten, dus dat scheelde weer zoeken. We zochten waar we onze bagage konden afgeven en zagen ondertussen de marathonlopers gaan. Die waren er al bijna! Super knap!
We kwamen uit in de Pieterskerk. Even omkleden, rustig naar (nog een gewone) wc en daarna spullen afgeven. Op naar de start. We waren veel te vroeg, maar er was meer dan voldoende te zien. We zaten prima.
Om even voor half 3 nog even langs de dixi (neus dicht!) en daarna het startvak in. We stonden in het laatste startvak, dus voor we weg konden zou nog wel even duren. Een meneer stond zich druk te maken. Ja, en ik was ingelopen, en ik wilde knallen, en zo kun je toch nooit een snelle tijd lopen, als je zo lang moet wachten?! We hebben ‘m even uitgelegd dat er een chip achterop zijn startnummer zat, en dat de klok ging lopen als hij over de matten ging….
Na een minuut of 20 gingen wij ook over de start!
1-3 km
Even zoeken. Kijken waar we kunnen lopen, waar we heen moeten. Plekje zoeken, tempo zoeken (veel te snel, achteraf….)
Die meneer die wilde knallen? Die haalden we hier in 😉
3-5 km
Zijn we nou nog niet bij het waterpunt? Wat is het warm! Manman, zijn we er nou nog niet? Is er al water?!
5-7 km
Jeej! Waterpunt! Sponzen, bekertje water. Even wandelen. Het eerste kraampje had water. Daarna alleen sportdrank, dat was wel jammer. De sponzen waren lekker verfrissend! (en leuk! Ik stopte er eentje onder mijn belt voor de meiden. Als ik ‘m zat was zou ik ‘m wel weer weggooien. Ik ruilde ‘m nog ergens voor een natte. Maar op de finish had ik er nog eentje, haha)
Ik zag de trainer van de loopgroep staan, er was hier sowieso veel te zien en te beleven. Leuk! Bandjes, muziek, (waar hálen sommige mensen de ‘muziek’ vandaan…)
7-9 km
We zijn er bijna, maar nog niet helemaal…Dat PR zat er nog in. Als ik bleef lopen.
9-10 km
Ik had nog wat over, op weg naar een PR. Maar wat duurde het láng voor de finish er was. Nog een bergje, nog een bocht, pffff. Oh! Zijn we hier! He! daar is de finish! hèhè.
Finish!
Eindsprintje! Finish! Daar stonden Gijs, de kinderen en mijn ouders. Volgens mij een PR. kort achter mij kwam mijn tante over de finish. Die had niet meer over voor een sprintje.
Er was ruimte hier, heel fijn! de ervaring is dat het vaak druk is na de finish.
Doorlopen voor de medaille (die ze omhingen, zo leuk is dat altijd!) water, een banaantje. Biertje had ook gekund maar dat deden we maar niet!
Op zoek naar de familie, onze spullen. De tassenuitgifte was hier super geregeld. Ingeleverd bij de Pieterskerk, ophalen ergens anders. Super! En ze werden bij je gebracht 😉
Het was een gave loop. Wel warm. Ik moet best wel wennen aan hardlopen met deze temperaturen. Ik wil graag op zoek naar een zonnebril. Misschien gaat dat beter dan met een petje op mijn hoofd.
Enthousiast publiek langs de kant, leuke bandjes en goede verzorging. Voor herhaling vatbaar! Hoewel de Nightrun me ook wel leuk lijkt om een keer te doen.
Blij, en zeker tevreden over de tijd. Sneller dan mijn eerste 10k die ik in januari liep! (en veel sneller dan die van maart bij de 20 van Alphen!)
