… Op de racefiets!
Omdat hier het ‘plan’ borrelt om volgend jaar 1/8 triathlon te gaan doen, was ik ook aan het nadenken over fietsen. Op mijn mamafiets die 20 km volbrengen leek me wat enthousiast. Maar waar haal ik nou een racefiets vandaan…. Ik heb nou niet echt budget om die zomaar aan te schaffen zo tussendoor. Daar moet wel serieus voor gespaard worden.
Ik mocht wel een keertje een fiets van iemand lenen. Inclusief helm. Maar wat nou als ik val enz…
Toen zei mijn vader “ik heb er nog eentje in de schuur staan, dan kun je het eens proberen.”
Een fietsbroek met zeem had ik al vanwege de eerdere fietsavonturen, en een helm kocht ik bij Decathlon. Ik ging wel passen in de winkel, want zoiets online bestellen leek me niet verstandig.
Afgelopen zondag was het mooi weer, dus ging ik smorgens op pad voor een testritje.
Ik had een korte uitleg van mijn vader gehad over het schakelen en het zadel stond op mijn hoogte.
Eerlijk gezegd vond ik het wel spannend, op zo’n licht fietsje met van die ‘vage remmen’
Van tevoren had ik een route bedacht over vooral brede fietspaden waar ik zo weinig mogelijk andere fietsers tegen zou komen.
Eerst moest ik de hoogte nog af…..
Alles verliep goed. Na een kilometer of 5 durfde ik voor het eerst langzaam te schakelen, wat ook ging zonder te vallen.
Maar ik kreeg toch wel zere billen van dat zadel, ondanks de zeem.
Het rondje wat ik in gedachten had was 8, maar toen ik moest kiezen tussen 8 of 10 koos ik voor 10 km. Het ging nog best lekker.
Ik heb heerlijk gefietst. Een stukje kijken of ik de 30km / uur kon halen (nét niet) en wat geschakeld en gekeken.
Maar ik ga wél op zoek naar een ander zadel!
De zoektocht naar een zadel startte ik in een ‘andere’ fietsenwinkel als waar ik anders altijd kom. (en waar ik mijn mamafiets kocht)
In deze fietsenwinkel hadden ze vooral race en sportfietsen bleek nu. De verkoper wilde maar 1 ding. Mij een nieuwe racefiets verkopen. Ik moest maar langskomen met de fiets en dan zou hij kijken of die geschikt voor me was, en als het kon stellen op mijn lijf. En hij zou gelijk kijken of ik wel de goede schoenen droeg…
Ik kon ‘m zo al vertellen dat deze fiets niet geschikt is voor mij. Mijn vader is een stuk groter dan ik, en de fiets dus waarschijnlijk ook. En: voor een nieuwe fiets moet ik eerst flink sparen! De fietsen die daar stonden kostten tussen de 1000 en de 9000 euro. En áls ik het al kon betalen ben ik het helemaal niet waard, met mijn paar keer per week een rondje fietsen.
Op naar “mijn eigen fietsenwinkel” Hier kocht ik een zadel. Dat wat breder en zachter was dan het zadel dat er op zat.
We gaan weer verder proberen!
