Voor de Dam tot Damloop…..
Zei ik half april nog “Oh dat lukt makkelijk qua planning” en nu ineens is het al bijna.
En ben ik ook nog eens flink geblesseerd geweest.
Afgelopen week liep ik 8 – 10 – 7 km.
En het ene moment dacht (en denk) ik: ik ga het gewoon proberen! En het andere moment: Ik haal het nooit we blijven thuis!
Mijn loopmaatje zegt vanaf moment 1 dat we gewoon gaan.
En zo schieten mijn gedachten van de ene naar de andere kant.
Het weer lijkt goed te zijn, ik hoor aan alle kanten dat het een enorm leuke loop is, overal wat te zien is langs de kant én ik zéker HEEL rustig moest starten omdat we direct door de IJtunnel gaan.
De fysio heeft me vandaag weer onder handen genomen, de kramp in mijn hamstring is gelukkig weg nu! Hopelijk zakt de rest van de pijn ook in de komende tijd.
Morgen een rustig dagje en dan zondag knallen.
Dat boek komt dit weekend zeker uit! 
