Gisteren was ik ‘oefenpersoon’ voor / bij de moeder van een klasgenootje van Emma.
Zij is ortopedagoog en wil kinesiologie gebruiken om (onder andere) de kinderen in haar praktijk te helpen.
Kinesiologie helpt je beter in balans te komen. Ik vond (en vind!) het best ingewikkeld hoe het nu precies zit en werkt,
maar ik wilde het graag ervaren. En zo kon ik Renate helpen met oefenen.
Kinesiologie betekent letterlijk ‘bewegingsleer’. Het is een methode die de mens in zijn totaliteit benadert. Door middel van spiertesten, waarbij de kinesioloog zachte druk op verschillende spieren uitoefent, worden onbalansen zichtbaar. Deze methode werkt met het stress-reflexmechanisme van het autonome zenuwstelsel. (bron)
Kinesiologie is een alternatieve geneeswijze.
Waar bij bijvoorbeeld shiatsu en acupunctuur gewerkt wordt vanuit een probleem, gaat kinesiologie vanuit een doel.
Dat kan een doel zijn wat dichtbij ligt, maar ook iets wat verder weg ligt. Mijn doel ligt verder weg. Er zijn een hoop hobbels te nemen voor ik zover ben.
Nadat mijn doel bepaald was moest ik aangeven op een schaal van 1 tot 10 hoe ik erover dacht, en daarna hoeveel energie ik ervoor had (3)
Door middel van duwen op mijn arm werd er direct met mijn lichaam gecommuniceerd. Erg grappig om te zien / voelen.
Dit tav het doel, maar ook over wat er ‘mis’ is met de energie in mijn lichaam.
Het deed allemaal geen pijn, waren lichte aanrakingen en de bewegingen waren allemaal prima te doen.
Er was een soort ‘disbalans’ in mijn lichaam, die Renate ging behandelen. Dit begon met een soort ‘draaien’ op punten op mijn polsen.
Dit deed ook absoluut geen pijn en was niet vervelend. Ondertussen stelde ze een aantal vragen (metaforen) Sommige kon ik wat mee, anderen niet zoveel, en er waren wel een paar lastige vragen bij, waar ik echt wel over na moest denken.
Hierna deed ze de spiertesten opnieuw, en waren nog wat ‘behandelingen’ nodig, er was nog wat disbalans. Vooral de punten op mijn rug waren wat gevoelig.
Ditalles was een momentopname, een andere keer kan het weer anders zijn, en er is altijd wel een ‘vorm’ van disbalans in je lichaam.
We hadden een bepaalde tijd (1,5uur) afgesproken, dat was een doel van Renate om daar op te oefenen.
De energie die ik heb om mijn doel te voltooien was nu 6. Ik heb er meer energie voor!
Maar de weg is nog lang, mijn doel ligt (maximaal) een jaar weg.
Na de behandeling had ik een beetje het idee van “En nu……..” Wat ga ik hiervan merken?! Ga ik hier iets van merken?
Dat zal de toekomst uitwijzen.
Gisteravond was ik wel enorm moe. Of dat hierdoor kwam, of door alle druktes de afgelopen dagen weet ik niet.
Kinesiologie en de spiertesten vind ik nog best wel ingewikkeld. Ik ga kijken wat dit consult me heeft gebracht.
Ik heb in ieder geval nagedacht over een aantal dingen, en daar wat beslissingen over genomen.
Ik “geloof” zeker in het zelfherstellend vermogen van mijn lichaam, en ook met acupunctuur heb ik goede ervaringen.
Aan het einde van de sessie trok ik nog een kaart (boodschap van de elfen)
Een bijzondere kaart, de tekst paste zeker (gedeeltelijk) Er kwam ook gelijk een ‘situatie’ naar voren waar ik ‘m op betrok.
En dat voelde wel fijn.
Ik ga er nog eens goed over nadenken.
Dankjewel Renate dat ik je ‘proefkonijn’ mocht zijn.
Het consult vond ik wel fijn, herkenning in een aantal metaforen, en zeker wat wijzer geworden over mezelf, of over wat situaties.
Ze zoekt nog meer oefen – personen.
Hier kun je haar gegevens vinden, ook als je andere vragen hebt, of als je beter wilt leren ∞ leven
En nu. Mijn doel. We gaan het meemaken.
Wel is het zo dat ik gistermiddag voor het eerst sinds 15 oktober mijn hardloopschoenen aantrok.
Ik liep stukken heel lekker, maar ook bleef ik maar nadenken over hoe ver ik nog moest / wilde / ging / zou moeten / ….
Dát zou ik nou graag eens loslaten.
