Met onze oudste waren we laatst in het WKZ. Ze moest daar twee onderzoeken ondergaan. Het eerste onderzoek was ’s morgens om 8.30, en het tweede om 15.00u.
Daar zit een behoorlijke tijd tussen. Ondertussen zijn we nog naar Hoog Catharijne geweest bij oa de Lego winkel en hebben daar lekker geluncht.
Na de lunch en een bezoekje aan de Primark waren we moe en reden we terug naar het ziekenhuis. We hadden nog ruim een uur de tijd voordat het tweede onderzoek zou starten.
Ik had gelezen dat er een Ronald McDonald huiskamer was in het WKZ. Hier gingen we naar op zoek, en vonden ‘m op de tweede etage.
We werden welkom geheten en kregen een kleine rondleiding. Er was koffie en thee, héél veel spelletjes, speelgoed en boeken en mocht je het nodig hebben is er zelfs een wasmachine, douche en een bed.
Wij hebben er wat gedronken en een aantal spelletjes gedaan.
Eerst waren we er met z’n drietjes, maar al snel werd het wat drukker. Mensen die maar heel even bleven, en anderen bleven in de huiskamer toen wij alweer vertrokken.
Ondanks dat wij slechts een uurtje in de huiskamer waren hebben we het erg naar ons zin gehad. De vrijwilligers waren heel vriendelijk, de sfeer was gemoedelijk en we waren van alle gemakken voorzien.
Tijdens mijn boekpresentatie kregen de meiden allebei een Kinderfondsknuffel. Ergens in de voorbereiding van mijn boekpresentatie kwam ik in aanraking met de slogan van Ronald McDonald “keel families close”.
En met die slogan ben ik het helemaal eens. Familie, het gezin, is heel belangrijk. Oók in de situatie waar wij in zitten en zaten.
We hebben erg genoten van het verblijf in de huiskamer, gelukkig was het maar kort!
De onderzoeken gingen goed, binnenkort volgt de uitslag. Daar maken we ons niet heel veel zorgen over, de onderzoeken zijn vooral om dingen uit te sluiten.
Na de onderzoeken kreeg Emma’s knuffel een vriendinnetje.
Vriendinnetje heeft inmiddels ook een sjaal 😉
