Al jaren roep ik dat ik ooit nog eens de Nijmeegse vierdaagse wil lopen. Elk jaar kijk ik de intocht en roep ik het weer. In 2017 dacht ik er ook serieus over na. Ik moest van mezelf een besluit nemen voor 31 december 2017. En ik kon geen besluit nemen, en dus schreef ik me niet in en verdween mijn plan weer naar de achtergrond. Achteraf had ik ook helemaal niet kunnen gáán omdat Gijs ziek werd en het defilé lag ik doodziek van een longontsteking op de bank te kijken terwijl de rest naar het zwembad was.
Het werd zo’n bucketlist dingetje waar je nooit actie voor onderneemt.
En nu is het plannetje weer wat serieuzer. Ik googelde al wat, las wat en sprak er met een paar mensen over.
Het definitieve besluit is nog niet genomen. Er moet nog een concreet plan komen.
Wél schreef ik me in voor de duin en bollen vierdaagse. 4 keer 15 kilometer in oktober.
En ik ga alleen. Eens kijken of dat wat voor me is, helemaal alleen op pad. En alleen is niet helemaal alleen, ik loop samen met de andere deelnemers.
Ik ben benieuwd!
En zou het ook lukken er een beetje over te bloggen?