Is niet van mij. Hij is van Gijs.
Tijdens onze vakantie in Oostenrijk, Op dag 5/15, tijdens een prachtige wandeling bij de Hintensee brak hij zijn voet.
Een hoop gedoe en ellende, maar hij kwam weer thuis met de ligtaxi en wij met hulp van een van onze vrienden.
Niet helemaal wat we ervan gedacht hadden. Voor we relaxed waren, waren we alweer thuis. Doodmoe van het gedoe.
De vakantie was voorbij.
De verzekering was super, die dachten goed mee en zeiden veel te gaan vergoeden, dus dat zou mooi zijn.
We balen wel ontzettend, want het was héérlijk in Oostenrijk. De kinderen waren relaxed, het was er prachtig en we hebben heerlijke wandelingen gemaakt bij oa een Klamm, de watervallen en de Baumzipfelweg. Helaas was het toen alweer klaar.
Bah!
Wat ik een aantal keer hoorde de afgelopen weken (thuis) was ‘gelukkig leeft hij nog’ en ‘het gaat wel weer over’ Ja, duh. Maar mag ik dan niet boos en verdrietig zijn?
Gelukkig was het in Nederland ook mooi weer en hebben we goed gebruik kunnen maken van ons buitenzwembadabonnement. Maar als we dan bij anderen de vakantiefoto’s zien, dan doet het toch wel een beetje pijn hoor.
Een echt uitgerust terug van vakantie? Zéker niet. Ik begin doodmoe aan het nieuwe schooljaar….
