Benco mag niet meer overal in huis slapen. Hij moet dat lekker op zijn plaats gaan doen. Daar waren we het over eens. ‘overal’ slapen is een privilege. Net als op de bank liggen. Dat mag (voorlopig) helemaal niet. Als hij op de bank zit moeten we hem naar zijn mand kunnen sturen.
Maar hoe krijg en hou je een hond in zijn mand. Geduld.
Naar zijn mand sturen. Hij klom er weer uit. En weer naar zijn mand sturen.
en er weer uitklimmen en ergens anders gaan liggen.
En zo ging dat hele circus gisterenmiddag ongeveer 3 kwartier door.
Waarna Benco op zijn plaats lag te slapen!
Nu volhouden!
Goed zo….en idd gewoon volhouden! Geef hem anders ook af en toe wat lekkers als hij in zijn mand moet slapen…dan ziet hij het ook als iets leuks!
Veel succes hoor!
Fijne dag!
Knap dat ie uiteindelijk toch in z’n mand bleef liggen!
Consequent blijven nu 🙂
Fijne dag hoor
haha goed bezig. Mooi beestje trouwens!
Hey Sas! Het volhouden is een hele goeie, en ook de tip om het liggen in de mand te belonen. Als hij een poosje blijft liggen helemaal. En dat belonen kan ook zijn door hem alleen maar aandacht te geven, even te knuffelen en zo.
Goed dat je er mee aan de slag gaat, het is heel belangrijk, ook voor Benco.
Als ik zo lees wat Benco niet meer mag, dan denk ik dat wij heel streng zijn voor onze hond.
Charlie heeft een kleed, en dat is het dan. Hij mag verder in de kamer wel gaan liggen, maar als wij er langs moeten, gaat hij maar aan de kant. Ik loop in elk geval niet om hem heen.
Bezoek? Even begroeten (als laatste…) en plek.
Wij aan het eten? Hij plek. Hij krijgt eten als wij klaar zijn, niet eerder.
Iets te eten op de salontafel? Hij plek.
Op de bank? Absoluut niet. Nooit. Is niet voor honden. Banken zijn voor mensen. Vooral omdat een bank een verhoogde plek is, en het bij honden zo is: als mijn kop boven de jouwe is, ben ik dominant.
De bovenverdieping? Is een mensenverdieping, honden komen daar niet. (Wat daarbij helpt is dat daar de badkamer ook is, en Charlie niet van badderen houdt. Hij loopt de trap wel eens op om ons te halen, maar gaat niet verder dan de tweede bocht…. Stel je voor dat hij in bad moet!)
Komt er iemand van het gezin binnen? Dan wordt hij begroet wanneer wij dat besluiten. (Het begroeten gaat bij honden ook in volgorde van dominantie).
Gaan wij een deur door met zijn allen? Dan gaat hij als laatste.
Charlie is lid van ons gezin, maar komt in de rangorde op de allerlaatste plaats. En omdat hij dat weet kunnen we die reus van een reu (want dat is het, het is echt een hele grote, hele sterke hond) allemaal aan. Ook mijn zoon van toendertijd 5 die bijna kleiner was dan de hond.
Ik kan Charlie sturen met mijn ogen en een opgeheven vinger. Ik kan een stukje worst voor zijn neus neerleggen en dan pakt hij het niet eerder dan dat ik zeg dat het mag. Ik knip mijn vingers en wijs, en hij gaat naar zijn plek. Hij luistert ook als iemand die hij minder goed kent hem naar zijn plek stuurt.
Niet om te zeggen: kijk hoe goed we zijn, hoor, dat bedoel ik niet. We moesten ook wel. Charlie komt uit Turkije en is afstammeling van een hele lange rij zwerfhonden. Hij heeft meerdere rassen in zich (waarschijnlijk meer rassen wel dan niet) die stuk voor stuk dominantie problemen kunnen hebben. Zwerfhonden zijn gevoelig voor gedragsproblemen, en je weet niet wat hij meegemaakt heeft, al is hij dan heel jong van straat gehaald. Hij is groot (als ik rechtop sta kan ik zonder te bukken mijn hand om de onderkant van zijn bek slaan en heb ik ruimte over), sterk en trots.
Maar omdat we geen dominantie problemen hebben, is het ook een wereld hond. De beste hond ooit (al zullen jullie daar anders over denken…..) die zonder problemen alleen thuis gelaten kan worden met een kip op het aanrecht. Als wij thuis komen is de kip nog aanwezig, en zijn er geen blonde haren op de bruine bank.
Een hond die met je voetbalt (letterlijk… hij “schopt” de bal met zijn voorpoten rond… zo gaaf!), die met je knuffelt, die tegen je aan komt liggen, als een op hol geslagen turbokonijn om je heen rent als je hem los laat, en die ons de allerbestemensenhondenvreemdedingen vindt die er zijn en die net zoveel van ons houdt als wij van hem.
Het kost moeite, het kost streng zijn als je denkt: aaaaaach, hij kijkt zo lief! Maar het levert zo veel op!
Succes er mee!
Fijn dat jullie gelukt is om hem in de mand te krijgen slapen.
Heel goed, consequent volhouden nu tot hij snapt dat mand toch echt mand is.
Succes meis, Elise
Lijkt om een kind naar zijn kamer sturen *grijns*
Zoooo blij dat ik dat niet vaak hoef te doen..
Groetjes, Lieke
Het zijn net kleine kinderen.
Heel veel suc6 en oefening baart kunst en volgens mij heel veel geduld moet je hebben.
Knap hoor dat jullie het uiteindelijk zo ver hadden dat Benco netjes in zijn mand ging slapen. Nu vol blijven houden en consequent blijven. Succes hoor!
Een fijne donderdag
liefs Insoon
Ik heb bewondering voor Erna.
Als meer mensen hun hond niet als “surrogaatkind” zouden beschouwen, waren heel wat meer honden liever voor alle mensen, schat ik zo in.
succes met jullie Benco!