Ik schrijf graag. Geen boeken of verhalen, maar columns, ervaringen van dingen die ik meemaak.
Ooit ben ik begonnen met webloggen om de verveling tegen te gaan nadat ik ziek thuis kwam te zitten.
Ook voor – op stap met de hond – schrijf ik (bijna) dagelijks, en ik vind het heerlijk!
Schrijven werkt voor mij ook therapeutisch. Eerst hield ik een ‘geheime’ weblog bij over onze weg naar een kindje, maar daar ben ik mee opgehouden. Nu schrijf ik op deze blog af en toe een stukje over onze wens.
Onze ongewenste kinderloosheid. Want zo heet het.
Wij zijn ongewenst kinderloos. Eerder vond ik het maar een zware term, maar inmiddels ben ik eraan gewend.
Aan de term. Niet aan het ongewenst kinderloos zijn. En ik hoop dat dat nooit hóeft te wennen.
Een tijd terug zag ik een oproep op de site van de medische mallemolen voor een columnist. En daar heb ik me aangemeld,
en inmiddels zijn daar al 14 columns van mij gepubliceerd.
Ook kwam ik in contact met lovetoBmama, en daar staat nu ook al een aantal artikelen van mij online.
Vooral de columns op medische mallemolen zijn niet allemaal vrolijk. Omdat mijn leven gewoon niet altijd vrolijk is. Nu gaat het weer (wat) beter, maar de afgelopen tijd hebben we het allebei niet gemakkelijk gehad.
Ik was vaak verdrietig, en Gijs vond vaak een hoopje ellende thuis.
Ik ben nu twee keer gaan praten met iemand, en daar heb ik best wat geleerd. Het is fijn om er met iemand over te kunnen praten, een buitenstaander die goed luistert en analyseert wat ik zeg.
En het levert ook weer stof op om over na te denken en over te schrijven.
Ik hoop dat ik snel ‘goed nieuws’ kan melden. Maar dat hopen we al drie jaar…….
De lijst met columns kun je hier vinden:
Het is ook gewoon heel erg verdrietig als iets wat je zo graag wilt maar niet wil lukken. Ik hoop van ganser harte dat in de toekomst jullie droom vervuld zal worden.
Jeetje heftig. Wij zijn er nog niet uit of we voor kinderen gaan maar het lijkt me vreselijk dat als je het wil en het niet kan…..
knuff
Wat goed dat je nu iemand hebt om mee te praten die je met moeilijke dingen op weg kunt helpen. Soms kun je zo in je eigen kringetje ronddraaien en is het fijn als je met een neutraal iemand kunt praten en feedback kunt krijgen. Ik heb ook een tijdje een coach gehad die mij met emoties op het werk leerde omgaan. Ik heb hier heel veel aan gehad!